wypatrywać — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… … Słownik frazeologiczny
wypatrzyć — dk VIb, wypatrzyćrzę, wypatrzyćrzysz, wypatrzyćpatrz, wypatrzyćrzył, wypatrzyćrzony wypatrywać ndk VIIIa, wypatrzyćruję, wypatrzyćrujesz, wypatrzyćruj, wypatrzyćywał, wypatrzyćywany «uważnie patrząc, badając wykryć, odkryć wzrokiem» Wypatrzyć… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wypatrzyć — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
daremnie — 1. «bez wyniku, bezskutecznie, na próżno, niepotrzebnie» Czekać, szukać, wypatrywać daremnie. Daremnie prosił o pomoc. 2. daw. «za darmo, bezpłatnie» Pracować, usługiwać daremnie … Słownik języka polskiego
kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… … Słownik języka polskiego
ocalenie — n I 1. rzecz. od ocaleć. 2. lm D. ocalenieeń «ratunek, wybawienie» Szukać, wyglądać, wypatrywać ocalenia. Zawdzięczać komuś (czemuś) ocalenie … Słownik języka polskiego
łowić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łowićwię, łowićwi, łów, łowićwiony {{/stl 8}}– złowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} łapać jakieś zwierzę (zwierzęta), zazwyczaj ryby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łowić ryby na wędkę, do sieci. Łowić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynajdywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wynajdywaćduję, wynajdywaćduje, wynajdywaćany {{/stl 8}}– wynaleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXe, wynajdywaćnajdę, wynajdywaćnajdzie, wynajdywaćnajdź, wynajdywaćnalazł, wynajdywaćnaleźli, wynajdywaćnaleziony, {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
